កំណាព្យ កុំព្រោះតែ...!!!

និយាយរឿងតែងនិពន្ធ សម្រាប់ខ្ញុំគឺសូន្យ(០)

ដែលថាសូន្យនោះក៏ព្រោះតែមិនបានសិក្សា

ពីការតែងនិពន្ធ ចុងជួន ព្យាង្គ រណ្ដំ ផ្សេងៗ

គ្រាន់តែស្រឡាញ់និងចូលចិត្តកំណាព្យ ធ្លាប់បាន 

ឃើញគេតែង អ៊ីចឹងទៅក៏សាកល្បងមួយឃ្លាពីរឃ្លា

ទុកជាអនុស្សាវរីយ៍ នៃកំណត់ត្រាជីវិតក្នុងប្លក់នេះ

កំណាព្យនេះតែងយូរដែរហើយ

ចែករំលែកសារជាថ្មីទុកគ្រាន់ជាអានុស្សាវរីយ!!!

-កុំព្រោះតែ មានភ្លេចកាលក្រ

-កុំព្រោះតែ ល្អតម្កើងខ្លួន

-កុំព្រោះតែ ខឹង ទៅគុំគួន

-កុំព្រោះតែ នឹមនួនភ្លេចពុកម៉ែ។

-កុំព្រោះតែ ស្រីកើតហិង្សា

-កុំព្រោះតែ ស្រាលក់ដីស្រែ

-កុំព្រោះតែ លុយភ្លេចជាតិខ្មែរ

-កុំព្រោះតែ ស្នេហ៍លះបង់ប្រាណ។