ជីវិតបច្ចុប្បន្នគឺជាអំណោយដែលធម្មជាតិផ្ដល់អោយ

មានក្មេងស្រីពិការភ្នែកម្នាក់ដែលស្អប់ខ្លួនឯងដោយសារតែនាងពិការភ្នែក។  នាងស្អប់មនុស្សគ្រប់គ្នាលើកលែងតែមិត្តប្រុសជាទីស្រឡាញ់របស់នាង។  គាត់តែងតែនៅទីនោះសម្រាប់នាង។  នាងថាប្រសិនបើនាងអាចមើលឃើញពិភពលោកនាងនឹងរៀបការជាមួយមិត្តប្រុសរបស់នាង។

ថ្ងៃមួយមានមនុស្សម្នាក់ស្ម័គ្រចិត្តបរិច្ចាគកែវភ្នែកដល់នាងហើយបន្ទាប់មកនាងអាចមើលឃើញអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងរួមទាំងមិត្តប្រុសរបស់នាងផងដែរ។ មិត្តប្រុសរបស់នាងបានសួរនាងថា“ ឥឡូវនេះអ្នកអាចមើលឃើញពិភពលោកតើអ្នកនឹងរៀបការជាមួយខ្ញុំទេ?”

ក្មេងស្រីនេះមានការភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំងនៅពេលដែលឃើញមិត្តប្រុសរបស់នាងពិការភ្នែកហើយក៏បដិសេធមិនរៀបការជាមួយគាត់។ មិត្តប្រុសនោះបានដើរចេញហើយក្រោយមកគាត់បានសរសេរសំបុត្រទៅនាងដោយនិយាយថា

“សូមអ្នកថែរក្សាគ្រាប់ភ្នែកជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំផង” ។

នេះជារបៀបដែលការគិតរបសមនុស្សភាគច្រើនមានឥរិយាបទបន្ទាប់ពីការផ្លាស់ប្តូរស្ថានភាព។ មានតែមនុស្សពីរបីនាក់ប៉ុណ្ណោះដែលចងចាំពីជីវិតកាលពីមុនហើយអ្នកណាតែងតែនៅទីនោះជាមួយអ្នកក្នុងស្ថានភាពដែលអ្នកលំបាកបំផុត។

នៅក្នុងពិភពលោកដែលពោរពេញទៅដោយការស្អប់ខ្ពើមមានមនុស្សតិចតួចណាស់ដែលពិតជាយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះមនុស្សគ្នីគ្នា! ហើយព្យាយាមធ្វើល្អដល់គ្នា។

ជីវិតបច្ចុប្បន្នគឺជាអំណោយដែលធម្មជាតិផ្ដល់អោយ

ចូររស់នៅក្នុងបច្ចុប្បន្ន រីករាយ វាអបអរ និងបំពេញ

ចន្លោះខ្វះខាតក្នុងជីវិតប្រកបឧត្តមគតិ និងវិចារណញ្ញាណ។

អត្ថបទដោយ Saom Vichhai (ប្រែសម្រួលពី Short Stories)